7 WDH KaDwa

edek

SAMOBÓJCY NA MOŚCIE

Osoby:
Samobójca tragiczny - z kamieniem u szyi
Samobójca prozaiczny - z kamieniem u szyi
Ratownik - z gwizdkiem u szyi

Miejsce akcji:

Scena nad dużym zbiornikiem wodnym

Samobójca tragiczny: (przeżywa)

- Być, albo nie być. Oto jest pytanie.
Jest li w istocie szlachetniejszą rzeczą
znosić pociski zawistnego losu
czy też stawiwszy czoła morzu nędzy
przez opór wybrnąć z niego.
Umrzeć, zasnąć i na tym koniec.

Samobójca prozaiczny: (ustawia się w kolejce) - Oj, kończ ten pacierz i skacz! Wszyscy chcą się topić!

Samobójca tragiczny: - Ja nie wiem czy mi się uda. Pechowy jestem.

Samobójca prozaiczny: - Żadna rewelacja, szczęściarz by tu nie stał. Skacz, bo ratownik przyjdzie!

Samobójca tragiczny: - Czwarty raz już dzisiaj skaczę. Za pierwszym razem jakieś świństwo z budowy wziąłem - po wodzie pływało. Za drugim razem grunt za duży ustawiłem... znaczy się sznurek za długi. Kamień na dnie, a ja jak boja po wodzie pływałem. Za trzecim razem skakałem z mostu, wpadłem na barkę, trafiłem w kapitana. O małom go nie zabił! No pomyśl, przecież mógłbym dożywocie dostać.

Samobójca prozaiczny: - Wiem, musisz się powiesić. Co ma wisieć nie utonie!

Samobójca tragiczny: - Wieszałem się na sznurku Spółdzielni "Lepsza przyszłość". Trzy tygodnie w gipsie.

Samobójca prozaiczny: (proponuje dalej) - To może trzeba było na torach się położyć?

Samobójca tragiczny: - A połóż się, jak pociąg 200 minut spóĽniony!

Samobójca prozaiczny: - A pod auto się rzucić?

Samobójca tragiczny: - Za blacharkę płaciłem!

Samobójca prozaiczny: - Tabletkami?

Samobójca tragiczny: - Astma mi przeszła...

Samobójca prozaiczny: - Słuchaj, a niebezpieczne miejsca na budowie?

Samobójca tragiczny: - Mi to mówisz? Ile ja się już po budowach nachodziłem! Chociaż raz prawie się udało, bo worek cementu spadł mi na głowę. ...Ale luzem. Ja już nawet na dyskotekę poszedłem, i jak nie dam bramkarzowi w mordę...!!!

Samobójca prozaiczny: - I co ?!?

Samobójca tragiczny: - Wpuścił mnie!... W końcu poszedłem do policjanta, dałem mu ostatnie oszczędności i mówię:" Kochanieńki, masz spluwę? Zastrzel!"

Samobójca prozaiczny: - Zastrzelił?

Samobójca tragiczny: - Spałował.

Ratownik: (przyłapuje element samobójczy) - Ha hultaje!!! Mam was, mam was! Ja wam się potopię! Ja wam się potopię!... Przychodzą tu od takiego do takiego na mój rewir się topić! Jakby nie mogli spokojnie z głodu umrzeć! A ja już się z kataru wyleczyć nie mogę! Niedługo to mi błona pławna między palcami wyrośnie. Żyć mi nie dają!!!!

Samobójca tragiczny: - Żyć albo nie żyć, oto jest pyt...

Ratownik: - HAMLET!!! TO ZNOWU TY?!!! Jak ja cię nie lubię!!!

Samobójca tragiczny: - Ależ my tylko tak na spacer...

Ratownik: (patrząc na kamienie) - A to co?! Breloczki?... Wyrzucić mi to natychmiast! NIE DO WODY!!!

Samobójca tragiczny: - No to gdzie?

Ratownik: - Tam gdzie zawsze! Na pryzmę!...

Samobójcy: (idą)

Ratownik: (tłumaczy się) - Ludzie, ja nie jestem taki zły. Ale oni mi ciągle się topią. Ludziom nie dogodzisz: jeden, bo dziewczyna rzuciła... drugi, bo się ożenił! Jeden, bo nikt się nim nie interesuje, inny, bo zaczęli się nim interesować! A czy nie można inaczej... O, proszę: wycieczka nauczycieli z Łodzi, przyjechali się wykąpać. Wchodzą na pomost, równo, w rządku, grupa zorganizowana...

Samobójca prozaiczny: (wraca z kamieniem) - Panie ratunkowy, gdzie my mamy wyrzucić te kamienie?

Ratownik: - Na pryzmę! Hamlet wie gdzie.

Samobójca prozaiczny: - Nie ma pryzmy.

Ratownik: - A gdzie jest?

Samobójca prozaiczny: - Skacze razem z wycieczką do wody!

KONIEC